آشنایی با انواع مختلف پوشش‌های صنعتی و اینکه کدام کاربردها برای آنها ایده‌آل هستند، به شما کمک می‌کند تا بهترین پوشش و بالاترین سطح محافظت را برای سطوح و تجهیزات خود داشته باشید. در اینجا شش مورد از متداول ترین رنگ های صنعتی امروزی را با هم مرور می کنیم:
#1. رنگ پلی اورتان
این پوشش‌ها سطحی براق و مقاوم در برابر سایش ایجاد می‌کنند. به دلیل این ویژگی ها، رنگ پلی اورتان اغلب به عنوان پوشش رویی برای سطوحی که باید صاف و بدون خراش بمانند، استفاده می شود. آنها همچنین به عنوان محافظ برای انواع دیگر پوشش‌ها، مانند پرایمرهای زینک ریچ اپوکسی و پوشش‌های میانی اپوکسی، روی سطوحی که در معرض محیط‌های خشن، مانند نیروگاه‌های هسته‌ای و کشتی‌های بزرگ هستند، استفاده می‌شوند.
دو نوع پوشش پلی اورتان موجود می باشد: آلیفاتیک و آروماتیک. پلی یورتان آلیفاتیک در برابر اشعه ماوراء بنفش مقاومت می کند و حتی پس از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید رنگ خود را حفظ می کند. این ویژگی باعث می شود برای تجهیزات کاربردی در فضای باز ایده آل باشد. از سوی دیگر، پلی یورتان ها در سطوحی که عمدتاً در زیر آب هستند عملکرد بسیار خوبی دارند. در واقع، این پوشش ها در معرض هوا و نور خورشید ضعیف شده و یک لایه سفید تشکیل می دهند.
از جنبه منفی، پوشش های پلی یورتان حاوی مواد شیمیایی مضر هستند، به همین دلیل است که کارگران باید هنگام استفاده از آنها، تجهیزات حفاظتی داشته باشند. همچنین قیمت رنگ پلی اورتان از رنگ اپوکسی گران تر است.
#2. پوشش های اپوکسی
این پوشش‌ها از یک پایه اپوکسی تشکیل شده‌اند که روی آن یک عامل پخت قرار داده شده است. شما می توانید نسبت و فرمول این دو جزء را تغییر دهید تا ویژگی های خاص را برای کاربردهای خاص ایده آل نشان دهید. به عنوان مثال، پوشش های اپوکسی پلی آمید، که از رزین به عنوان یک عامل پوشش استفاده می کنند، به خوبی در برابر رطوبت مقاومت می کنند. در همین حال، اپوکسی های فنولیک به دلیل مقاومت شیمیایی قوی خود شناخته شده اند.
اپوکسی ها ماندگاری بالایی دارند. ضخامت فیلم آنها را قادر می سازد در برابر هوا و سایش مقاومت کنند. آنها همچنین می توانند در برابر حرارت تا 1400 درجه فارنهایت مقاومت کنند. پوشش آنها بسته به فرمول مورد استفاده می تواند از نظر براقیت متفاوت باشد.
برعکس، رنگ اپوکسی هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید عملکرد بسیار ضعیفی دارد. به همین دلیل معمولاً برای سطوح زیر آب یا سطوحی که در معرض مستقیم آفتاب قرار نمی گیرند استفاده می شود. اینها شامل اجزای فولادی داخلی نیروگاه های هسته ای و قطعات غوطه ور در تاسیسات تصفیه آب است.
#3. پوشش های آلکیدی
اصطلاح "آلکید" از دو کلمه "الکل" و "اسید" گرفته شده است. منشا رزینی را که پوشش توانایی تشکیل فیلم از آن به دست می‌آورد، توضیح می‌دهد. اگرچه آلکیدها به اندازه پوشش های پلی اورتان و اپوکسی بادوام نیستند، اما در برابر سایش مقاوم هستند و پوشش براق جذابی تولید می کنند. آنها را می توان برای سطوح داخلی و خارجی، حتی سطوح غوطه ور در آب یا در زیر زمین استفاده کرد.
#4. زینک ریچ اپوکسی
این پوشش یا پرایمر زینک ریچ اپوکسی طبقه بندی خود را از گرد و غبار روی در فرمولاسیون خود گرفته اند و در دو نوع آلی و معدنی وجود دارد. اولی از چسب های اپوکسی یا پلی اورتان استفاده می کند، در حالی که دومی از چسب های سیلیکات استفاده می کند.
پوشش های غنی از روی برای محافظت از فولاد اعمال می شود. هنگامی که در معرض محیط قرار می گیرند، ذرات روی قبل از اینکه سطح فولاد خورده شود، خورده می شوند. همانطور که گرد و غبار زینک خورده می شود، مانعی ایجاد می کند که از فولاد در برابر عوامل محیطی محافظت می کند. پوشش‌های معدنی به عنوان محافظت بهتر شناخته شده‌اند، اما نیاز به تمیز کردن کامل سطوح قبل از اعمال دارند.
این پوشش ها بادوام هستند، اما در برابر اسیدها و مواد قلیایی آسیب پذیر هستند. به دلیل این ویژگی ها، اغلب به عنوان پرایمر در سیستم های دو یا سه لایه استفاده می شوند و با پوشش های بسیار بادوام تری روکش می شوند. آنها معمولاً روی سطوحی در محیط هایی که در معرض خوردگی قابل توجهی هستند مانند پل ها استفاده می شوند.
#5. پوشش های اکریلیک
این نوع پوشش به دلیل توانایی آن در حفظ رنگ خود با وجود قرار گرفتن در فضای باز به عنوان پوشش سطوح خارجی استفاده می شود. از پوشش ها و رنگ های اکریلیک به دلیل قابلیت چسبندگی بهتر سایر پوشش ها به سطوح به عنوان پرایمر نیز استفاده می شود. آنها همچنین مقاومت در برابر خوردگی قابل توجهی دارند. تغییر نسبت مواد افزودنی و چسباننده در پوشش های اکریلیک به شما امکان می دهد عملکرد آنها را مطابق با مشخصات خود تغییر دهید.
کفپوش اپوکسی نوعی پوشش است که برای محافظت از سطوح مختلف به کار می رود و ترکیبی از رزین اپوکسی و هاردنر می باشد. این ترکیب شیمیایی، به صورت مایعی است که پس از خشک شدن، سطحی صاف، صیقلی، بدون درز و براق ایجاد می نماید.